Nadat we onze buiken hebben volgegeten met chocola, waar Bariloche om bekend staat, zijn we de grens weer overgestoken naar Chili. Met Puerto Varas als eerste stop. Een gezellig klein plaatsje gelegen tussen twee vulkanen, waarvan er één een paar maanden ervoor nog actief was. Hier plannen gemaakt om de andere vulkaan te gaan beklimmen. Teleurstellend blijkt na de eerste dag het weer ons flink tegen te zitten (stromende regen) en blijven de twee vulkanen de rest van ons verblijf in de wolken. Zo zijn we dan ook niet veel verder gekomen dan het oud-koloniaal huis waar we in verbleven en wat eettentjes.

Na de weerberichten van de omgeving (waar Chiloé onder valt) te hebben bekeken, besloten we richting het zonovergoten noorden te trekken. De volgende plek, die ons is aangeraden door eerder ontmoette Chilenen in Patagonië, is het voor hun welbekende surfdorp Pichilemu. De weersvoorspellingen lijken er hier wel goed uit te zien, dus besluiten we hier een week te gaan verblijven en surflessen te nemen. Dit was zwaar, maar echt geweldig!! Vooral de derde les waarbij we verder in de zee gingen en ineens tussen de metershoge golven een grote groep pelikanen vlak boven onze hoofden voorbij vloog.

Na deze week, met deze twee vrienden, weer helemaal opgeladen om de hoofdstad van Chili te gaan bezoeken.

In Santiago de Chile woont eenderde, 8 miljoen mensen, van de Chileense bevolking. Even een omschakeling voor ons.. De stad barst van geschiedenis en daarom besluiten we twee stadstours te doen, nee niet zo'n hop-on-hop-off bus;), maar gewoon lopend. Dit werd gedaan door enthousiaste stadsbewoners in wally outfit, die ons rondleidden in ruil voor een fooi. Zeer prettig om zo kennis te maken met de stad, aangezien we echt niet geweten hadden waar we allemaal naar toe moesten in zo'n immense stad.

Daarna zijn we door getrokken naar het kleine broertje van de hoofdstad en een van de belangrijkste havens voordat het Panamakanaal werd aangelegd, Valparaíso. Hier hadden we ons eigen appartementje met een uitkijk over de stad (9e verdieping). Daar ook een wandeltour door de stad gedaan met dezelfde organisatie. De hoogtepunten waren alle muurschilderingen die door de hele stad te bezichtigen zijn. De tourguide wees erop dat de grootste muurschildering bij ons appartement in de buurt zat. Sterker nog, toen we bij onze verdieping naar buiten keken, zagen we hem in de weerspiegeling van het gebouw ernaast, dus op ons appartementencomplex:).

Na hier de verjaardag van mies en kerst te hebben gevierd reisden we door naar San Pedro de Atacama, tevens onze laatste bestemming in Chili.

San Pedro de Atacama is een oase midden in de woestijn. De dagen zijn hier warm (héél warm) en de nachten koud. Hier hebben we meteen de eerste dag drie tours geboekt voor de week die we hier verblijven. We hebben geluk; de eerste tour, een sterrenwacht, werd alleen nog die nacht aangeboden. Echt een van de hoogtepunten. We worden bijgepraat over het universum door één van de vele onderzoekers die hier is gevestigd. San Pedro de Atacama schijnt namelijk een van de helderste en meest gunstige plekken op aarde te zijn om de galaxy te bekijken. Na deze uitleg mochten we door een aantal wat "kleinere" (voor ons nog steeds hele grote) telescopen naar stergroepen, de maan en een planeet kijken. Met als afsluiting warme chocomelk of coca thee.

Na een dag te hebben overleefd in de hitte, maken we die ochtend erna (op oudejaarsdag) een dagtrip naar een oude krater op 4000 meter hoogte. Hier lopen we tussen meer dan 80 actieve geisers tijdens de zonsopgang waarna er voor ons een lekker ontbijtje was klaargezet. Vervolgens dobberen we in een natuurlijke warmte bron en vervolgen we onze tocht waar we worden verrast met de vele lama's en flamingo's. Later die dag luidden we met een voldaan gevoel, rustig het nieuwe jaar in.

De laatste tour van die week brengt ons naar de maanvallei die we vanaf indrukwekkende uitzichtpunten bekijken. Daarna lopen we erdoorheen en bekijken we de zonsondergang vanaf een duin. De volgende dag laten we Chili achter ons en komen we na een van de mooiste busreizen tot nu toe bij onze laatste bestemming in Argentinië, Salta.

Het busreizen ging ons goed af in Chili en Argentinië. Ondanks de lange afstanden hoeven we niet te klagen. De comfort in de bussen en de vergezichten vanuit de bus zijn spectaculair.

In Salta doen we het vooral heel rustig aan, aangezien de temperaturen hier de 33 graden raken. Ook hier kunnen we niet om een stadswandeling met gratis gids heen. Salta blijkt een mooie stad met veel koloniale gebouwen en inwoners die trots zijn op hun voorouders (Spanjaarden). Tevens is er en een interessant museum over de geschiedenis van de inca's. In dit museum zijn drie kinderen te zien die geofferd zijn door de inca's en waren begraven op 6700 meter hoogte, waardoor ze nog geheel intact zijn.

Inmiddels zitten we in een bus richting Tupiza, Bolivia, die wordt vergezeld met trucks die de Dakar rijden. De volgende dag bekijken we de race en bereidden we ons voor op de 4 daaropvolgende dagen waarin we met een 4WD (niet zelf) naar Uyuni zullen rijden.